Η Μερέντα
Τα μάτια θολά,ίσως ναναι η αρρώστια,κεφάλι βαρυ,ανάμνηση γλυκειά.. Ψηλή, καλλίγραμμη,πατούσες δυνατά..Λατίνα θεά,και έμεινα μόνος.. το σημαδάκι στα χείλη,σαν υπόλειμμα από μερέντα,ποιός δεν θέλει να το φάει;
Τα μάτια θολά,ίσως ναναι η αρρώστια,κεφάλι βαρυ,ανάμνηση γλυκειά.. Ψηλή, καλλίγραμμη,πατούσες δυνατά..Λατίνα θεά,και έμεινα μόνος.. το σημαδάκι στα χείλη,σαν υπόλειμμα από μερέντα,ποιός δεν θέλει να το φάει;
Καθόμουν και έγραφα, έγραφα, έγραφα.Οι σκέψεις μου χτυπούσαν στο πλητρολόγιο,ραγδαία, σαν χοντρή καλοκαιρινή βροχή. Γύρισα και κοίταξα δεξιά,είδα το πράσινο φεγγάρι, πόσο όμορφο έδειχνε. Συνέχισα, κάτω απο το βλέμμα του…
Κάποια έστειλε κάποτε ένα φορεμένο εσώρουχο της, με ταχυδρομείο, 2000 χλμ μακρυά. Κάποια άλλη, το έβγαλε και το έβαλε στην πίσω τσέπη του παντελονιού του, στο Ταξείδι.Κάποιος έδωσε κάποτε ένα…
Ανοίγω τέρμα τα πανιά, στο απογεματινό αεράκι,βαδίζω σε μονοδρόμους, στο νού μου χαραγμένους,τους παραδείσους ψάχνοντας που δεν θα ξαναφτιάξω,έχοντας κόψει θαρρετά, λώρους του παρελθόντος,κολύμπι στα βαθειά νερά της κάθε Αλησμόνας.…
Όλοι έχουμε κάτι που μας καταδιώκει, σαν τον κακό Λύκο. Μεταμφιέζεται, αλλάζει χρώμα και φωνή. Μας γοητεύει, του παραδινόμαστε. Μας λεηλατεί και μας καταστρέφει. Το συνειδητοποιούμε όμως ; Αν ναι,…
γραμμένο στις 6:22.. χωρίς γυαλιά. Γυμνός. κάθε ξημέρωμα στύβω τα μαξιλάρια. μονος. το μόνο που βγαίνει είναι ευχές. πότε-πότε και κάποιο άρωμα. τι να κάνεις όμως μόνον με ευχες; αρκούν;…
Αν είναι τόσο εύκολο να χάσουμε την πίστη μας στον Θεό, πόσο εύκολο είναι να διατηρήσουμε την πίστη μας στον άνθρωπο; Πιστεύω στον άνθρωπο, σε εκείνον τον άγνωστο ανθρωπάκο που…
Πολλοί διαφορετικοί άνθρωποι, με ένα κοινό τέλος. Στο έργο. Δύο διαφορετικοί άνθρωποι, με χωριστό τέλος. Στο κρεβάτι μου. Τόσο μαζί, γυμνοί και εραστές και τόσο μόνοι. μελαγχολία, βλέποντας την Μελαγχολία.…