Στις 6:22… γυμνός..

γραμμένο στις 6:22.. χωρίς γυαλιά. Γυμνός. κάθε ξημέρωμα στύβω τα μαξιλάρια. μονος. το μόνο που βγαίνει είναι ευχές. πότε-πότε και κάποιο άρωμα. τι να κάνεις όμως μόνον με ευχες; αρκούν;…

Continue ReadingΣτις 6:22… γυμνός..

Πιστεύω;

Αν είναι τόσο εύκολο να χάσουμε την πίστη μας στον Θεό, πόσο εύκολο είναι να διατηρήσουμε την πίστη μας στον άνθρωπο; Πιστεύω στον άνθρωπο, σε εκείνον τον άγνωστο ανθρωπάκο που…

Continue ReadingΠιστεύω;

Η μελαγχολία του να βλέπεις την Μελαγχολία

Πολλοί διαφορετικοί άνθρωποι, με ένα κοινό τέλος. Στο έργο. Δύο διαφορετικοί άνθρωποι, με χωριστό τέλος. Στο κρεβάτι μου. Τόσο μαζί, γυμνοί και εραστές και τόσο μόνοι. μελαγχολία, βλέποντας την Μελαγχολία.…

Continue ReadingΗ μελαγχολία του να βλέπεις την Μελαγχολία

Ρεμπέτικο (αλλουνού)

Δὲν ἄκουσες ποτὲ τὴ μάνα σου τὴν ἅγια σ᾿ ἐνοχλοῦσε καὶ σένα τὸ κατεστημένο, δὲν εἶδες γύρω σου χιλιάδες τὰ ναυάγια δὲν τὸ χαμπάρισες πὼς τὸ παιχνίδι ἦταν στημένο. *…

Continue ReadingΡεμπέτικο (αλλουνού)

Αόρατη με γουόκμαν..

«Δεν ειμαι καλα, θέλω να μην σκέφτομαι, θέλω να γίνω αόρατη για λίγο». Δεκτό και το πρώτο και το τρίτο. Το μεσαίο όμως; Όποιος δεν σκέφτεται δεν ειναι όν. Ότι…

Continue ReadingΑόρατη με γουόκμαν..

Σε λατρεύω, αλλά αυτό το χέρι που σε αγγίζει, θα το κόψω

Πόσο εύκολο είναι από την κορυφή της πυραμίδας, να βρεθούμε στην δίνη της άμμου, που μας παρασέρνει στα έγκατα της γης; Πόσο επικίνδυνο είναι να αποκαλύψουμε τις μύχιες επιθυμίες και…

Continue ReadingΣε λατρεύω, αλλά αυτό το χέρι που σε αγγίζει, θα το κόψω

Αγανακτισμένοι (θα ήθελα)

Θα ήθελα να μην κλείσει ο δρόμος, ταλαιπωρώντας οδηγούς και επιβάτες λεωφορείων. Θα ήθελα να μην ακουστεί ο Εθνικός Ύμνος ή το Μακεδονία Ξακουστή. Θα ήθελα να πληροφορηθώ εκεί, αν…

Continue ReadingΑγανακτισμένοι (θα ήθελα)

Η θάλασσα μέσα σου

Στη ζωή έβρισκα συχνά σταυροδρόμια. Σ' 'ενα απ' αυτά, υπήρχε μια μεγάλη ανηφόρα. Καλά φωτισμένη, βρισκόταν εκεί, αναπάντεχα, μπροστά μου. Ήξερα όμως, τι έκρυβε στο διάβα της. Το σίγουρο ήταν…

Continue ReadingΗ θάλασσα μέσα σου