Σημειώσεις κάποιου άλλου

Προσπέρασες τον Ιούλη χωρίς ντροπή. Ήθελες να με δεις. Αύγουστος ήρθε κι έφυγε μαζί μου. Πεθύμησα να δω το ηλιοβασίλεμα, σαν να κοιτάζω τις σημειώσεις κάποιου άλλου σ’ ένα γραφείο…

Continue ReadingΣημειώσεις κάποιου άλλου

Όταν δεν είσαι εδω…

της Όλγας Σταματοπούλου* Όταν δεν είσαι εδω… Απορρυθμίζονται τα ρολόγια του σύμπαντος, γυρνάει ο χρόνος άναρχα, μια πίσω, μια μπρος, ξημερώνει νύχτα, νυχτώνει μέρα. Τα πράγματα γύρω κινούνται, σαν κακοραμμένα…

Continue ReadingΌταν δεν είσαι εδω…

Πρώτες ασήμαντες γνωριμίες.

Στιγμές που σου χαράζονται στο μυαλό. Στιγμές που παρατηρείς δύο ανθρώπους, να 'ναι ο ένας για το άλλον -κόβοντας- αφήνοντας τα πάντα από έξω. Διαδρομές που μένουν ανεξίτηλες στη μνήμη…

Continue ReadingΠρώτες ασήμαντες γνωριμίες.

Πέτρινο πεζούλι

Λευκό χαρτί. Παύση. Μοναξιά. Ένας περίπατος που έβγαλε στο πουθενά, πιο μακριά από κάθε θέλω μου. Θέα. Αέρας. Εσύ. Κατεβάζω τη ματιά. Θέα. Συναισθήματα άδεια. Άγνωστο. Δάκρυα. Απόγνωση. Επιθυμία. Φυγή.…

Continue ReadingΠέτρινο πεζούλι

Μ’ εσένα στο κενό

40 (μπορεί και 45) τ.μ. και βάλε κάτι Πόσο άδεια μπορεί να φαντάζουν; Και ξαφνικά έγιναν 100...και βάλε κάτι Οι (σ)τοίχοι γράφουν μαύρο 1,2,3 μετράς στον φωταγωγό Ξεχνάς που έμεινες…

Continue ReadingΜ’ εσένα στο κενό