Γιώργος Μιχαλόπουλος

Με έναν φριχτό πόνο στην πλάτη αρχίζει η δοκιμασία,άξαφνα, απρόσμενα. Το ρυάκι γίνεται χείμαρρος, σε παρασέρνεικαι πέφτεις από τον καταρράκτη.Χτυπάς παντού, κάθε μώλωπας και μια ιστορία. Πονάς. Πραγματικά. Ανάγκες και…

Εκεί που πρέπει να υψωθώ, θα υψωθώ,Εκει που πρέπει να υποκύψω, θα υποκύψω. Οι Φύλακες ξέρουν το πριν, το γιατί και το μετά,Και ταπεινά το κεφάλι μου θα σκύψω.. την…

Η ερώτηση παραμένει… ποιά ειναι η πορεία ;Τριαντάφυλλο -> Αγκάθια -> Χώμαή Χώμα -> Αγκάθια -> Τριαντάφυλλο ; και η ζωή που κολλάει στην εξίσωση;

Μετά από 10 μέρες, η σιωπή έσπασε τις νότες που άκουγα καθημερινά.Τα χέρια μου άρχισαν να τρέμουν..Δεν το πρόλαβα.Ξανά χτύπος.Φωνή ξένη, επιτακτική.Έχει δεν έχει δίκιο, θα γίνει η επιθυμία προσταγή.Απότομο…

Χείλη γλυκά, χείλη αγαπημένα, γραμμές κι επιθυμίες ζωής,χείλη τραγανά και ζουμερά, κεράσια του καλοκαιριού,χείλη που γερνάτε, ωριμάζετε, αδειάζετεαλλά γεμάτα αναμνήσεις, τη δροσιά δεν χάνετε.. Σαν το Αιγαίο θάστε πάντα γαλανά,…

Τα μάτια θολά,ίσως ναναι η αρρώστια,κεφάλι βαρυ,ανάμνηση γλυκειά.. Ψηλή, καλλίγραμμη,πατούσες δυνατά..Λατίνα θεά,και έμεινα μόνος.. το σημαδάκι στα χείλη,σαν υπόλειμμα από μερέντα,ποιός δεν θέλει να το φάει;

Καθόμουν και έγραφα, έγραφα, έγραφα.Οι σκέψεις μου χτυπούσαν στο πλητρολόγιο,ραγδαία, σαν χοντρή καλοκαιρινή βροχή. Γύρισα και κοίταξα δεξιά,είδα το πράσινο φεγγάρι, πόσο όμορφο έδειχνε. Συνέχισα, κάτω απο το βλέμμα του…

Κάποια έστειλε κάποτε ένα φορεμένο εσώρουχο της, με ταχυδρομείο, 2000 χλμ μακρυά. Κάποια άλλη, το έβγαλε και το έβαλε στην πίσω τσέπη του παντελονιού του, στο Ταξείδι.Κάποιος έδωσε κάποτε ένα…