Κάποια έστειλε κάποτε ένα φορεμένο εσώρουχο της, με ταχυδρομείο, 2000 χλμ μακρυά.
Κάποια άλλη, το έβγαλε και το έβαλε στην πίσω τσέπη του παντελονιού του, στο Ταξείδι.
Κάποιος έδωσε κάποτε ένα φορεμένο πουκάμισο, σε έναν φάκελλο.
Κάποια έδωσε κάποτε ένα φορεμένο και σχισμένο εσώρουχο.
Κάποιος μύρισε τη μυρωδιά της, μέρες μετά που γεύτηκε το κορμί της, στην Εθνική οδό.
Κάποια κοιμόταν επί χρόνια με το μαξιλάρι του, όταν αυτός έλειπε.
Κάποτε ήταν ο Jean-Baptiste Grenouille που κατάφερε να φτιάξει το υπέρτατο άρωμα.
Μυρωδιά κορμιού, καταλύτης αισθήσεων,
κανένας θηριοδαμαστής δεν μπορεί να δαμάσει.
Κορμί ιδρωμένο, κορμί κουρασμένο από τον αγώνα που λέγεται έρωτας,
μίγμα προσωπικού αρώματος και ορμονών.
Μυρωδιά στα σεντόνια την επόμενη μέρα,
μυρωδιά στο μαξιλάρι του,
μυρωδιά που καλύπτει το κενό της έλλειψης.
Θεία Χάρις είναι, το αρμονικό συνταίριασμα της μυρωδιάς του κορμιού με το άρωμα, Θείο Δώρο.
Κάποια έκλεψε ένα άδειο μπουκάλι της κολόνιας του, από το μπάνιο του.
Κάποιος κατάλαβε πως η ιστορία έχει λήξει, όταν αυτή του είπε πως βαρεθηκε το άρωμα της και θα το αλλάξει.
Κάποιος κυκλοφορούσε επί αρκετό καιρό με ένα φορεμένο εσώρουχο στην τσέπη.
