Δὲν ἄκουσες ποτὲ τὴ μάνα σου τὴν ἅγια
σ᾿ ἐνοχλοῦσε καὶ σένα τὸ κατεστημένο,
δὲν εἶδες γύρω σου χιλιάδες τὰ ναυάγια
δὲν τὸ χαμπάρισες πὼς τὸ παιχνίδι ἦταν στημένο. *
Πάντα αφελής και καλόπιστος,
νόμιζα πως ήταν το μητρικό ενδιαφέρον,
αυτό που μου είχε λείψει,
έβλεπα και θαύμαζα.
Ήρθε η στιγμή να σε δω κουρνιασμένη,
ταλαιπωρημένη, κλαμμένη, κομματιασμένη,
με το ασπρόμαυρο σαραφάν, της,
μπροστά στην ηγερία.
Περιθώρια δεν άφησε η Σιδηρά κυρία,
και όταν ήρθε η ώρα της, άρπαξε τα ηνία,
πόσα άραγε εγκλήματα
γίναν για το καλό μας;
*Απόσπασμα από το Fair Play – Μανοῦσος Φάσσης
