Συζητάς με άλλον έναν δυνάστη σου
μιας ζωής που ΄χει λάθη να λέει
΄Ο,τι είπε κι εκείνος στον πλάστη του
για τα πάθη που είχε και φταίει
Του ζητάς να σου λύσει το αίνιγμα
ενός κόσμου λειψού από τέρψη
Κι αυτός σου απαντά πως το άγγιγμα
έχει πλέον για όλους στερέψει
Και οι κόσμοι να μένουν αδιάβατοι
κουρασμένοι απ’ το δόρυ και τ’ άχτι
Παραμένουνε κρύοι κι άπραχτοι
δομημένοι από σκόνη και στάχτη
Τον καλείς ν’ ανεβεί στο στερέωμα
να κερδίσει έναν πόλεμο άνισο
Κι αυτός σου ζητά για ξεχρέωμα
να αγοράσει την ανθρώπινη άβυσσο