άυλη, απαραίτητη
προσπαθώ χρόνια να σε κάνω μόνο δική μου
απαιτητική ερωμένη καθώς είσαι όλο γλιστράς
ζεστή, θερμή
ιδρωμένη πιάνω τις παλάμες μου και σε βρίσκω εκεί
κι όλο γλιστράς
κι είναι οι νύχτες πιο μικρές χωρίς εσένα
κι είναι και πιο μεγάλες με την απουσία σου
σαν κερί αναμμένο με καις στην παρουσία των πολλών
που λιώνει και ηρεμεί όταν μένω μόνη
κι είναι το κενό σου πολύ μοναχικότερο όταν με εγκαταλείπεις
δε σε κατάλαβα ποτέ
γιατί μ’ αγάπησες;
γιατί σ’ αγαπώ;
